Energetische interventies

Artikel 1:

Interventies

Er zijn verschillende interventies die toepasbaar zijn als complementaire zorg. het gaat hierbij om relatief eenvoudige interventies uit de verschillende natuurgeneeskundige tradities die door verpleegkundigen en verzorgenden kunnen worden uitgevoerd binnen de context van hun beroep. In het beroepsdeelprofiel van de complementair verpleegkundige uit 2004 worden genoemd, werken met:

• ontspanningstechnieken
• massagetechnieken
• gebruik van kruiden
• gebruik van etherische oliën
• muziek
• baden
• warmte en koude toepassen
• Healing Touch/ Therapeutic Touch
• visualisaties
• voedingsadviezen
• gebruik van kleuren en vormen

Een aantal van deze interventies hoorde vroeger  tot het domein van zorgverleners, maar zijn in de loop van de jaren naar de achtergrond verdwenen. De gezondheidszorg en maatschappij zijn in beweging. Op basis van actuele ontwikkelingen zijn er meer interventies die tot complementaire zorg kunnnen worden gerekend zoals healing touch, mindfulness en holistic pulsing.

Welke interventie wordt toegepast hangt af van de deskundigheid van de hulpverlener en dient bovenal afgestemd te worden op de behoefte en leefstijl van de zorgvrager

 

Goed om te weten

Voor alle interventies is het belangrijk dat je deskundig en ervaren bent in de uitvoering ervan. Net zoals voor iedere interventie betekent dat: scholing, ervaring opdoen, en beiden op peil houden. 

Kruiden

In alle culturen worden in de zelfzorg kruiden gebruikt voor herstel van ziekte of juist om gezond te blijven. Wist je dat 80 % van de reguliere geneesmiddelen oorspronkelijk op kruidenbasis waren? Kruiden bevatten werkzame stoffen (geschikt voor het verhelpen van een bepaalde klacht) en hulpstoffen (helpen de werkzame stoffen of beschermen tegen bijwerkingen). Kruiden worden meestal gebruikt in de vorm van kruidenthee, maar kunnen bijvoorbeeld ook worden gebruikt als voedingsmiddel, of in een kompres. Sommige kruiden kunnen niet goed samen met bepaalde geneesmiddelen of voeding. Het is daarom erg belangrijk om hiervan goed op de hoogte te zijn. 

Gebruik van etherische olie

Gebruik van etherische olie in de zorg is afgeleid van de aromatherapie. Aromatherapie betekent letterlijk: ‘helen door geuren’. Etherische oliën zijn zeer geconcentreerde, geurende, vluchtige oliën die al duizenden jaren worden gebruikt voor verzorging, genezing en om te verwennen. Etherische oliën hebben allemaal een andere lichamelijke, psychische en spirituele werking. Etherische oliën kunnen op veel manieren worden ingezet, bijvoorbeeld in: massageoliën, baden, kompressen om te verdampen. Door de aangename toepassingen en heerlijke geur dragen de oliën bovendien bij aan het gevoel van welbevinden. 

Ontspanningsoefeningen

Veel klachten in de zorg hangen samen met, of worden verergerd door stress. Als je de zorgvrager leert ontspannen zullen deze klachten verminderen. Er zijn verschillende principes voor ontspanningsoefeningen. Een manier is de progressieve spierontspanning: door de verschillende spiergroepen eerst te spannen en dan te ontspannen. Een andere manier is door ademhaling, of door visualisaties. Een visualisatie is een begeleide ‘dagdroom’ waar je je op richt. Deze ‘dagdroom’ helpt je meer te ontspannen. 

Baden

Baden zijn meer dan een manier om schoon te worden. Baden kunnen bijdragen aan een gevoel van ontspanning en welbehagen. Ook kunnen door toevoeging van kruiden of etherische olie bepaalde lichamelijke en/of psychische klachten worden verminderd. Behalve het totaalbad (ligbad) is ook een voetenbad een eenvoudige maar effectieve interventie. 

Koude en warmte

Binnen de verpleging hebben toepassing van warmte en koude altijd een plaats ingenomen. De laatste tijd is hier wat minder aandacht voor. Warmte en koude kunnen rol spelen in de pijnbestrijding, maar ook bij problemen als verdriet, eenzaamheid kan warmte heel troostend zijn. In de complementaire zorg kan er gebruik gemaakt worden van allerlei kompressen en baden met kruiden, of etherische oliën. Maar een warme handdoek met een paar druppeltjes etherische olie doet vaak ook al wonderen. 

 

Therapeutic Touch, Healing Touch

Therapeutic touch (TT) is letterlijk: therapeutisch aanraken. TT, healing touch zijn energetische interventies. Principe is dat er energievelden zijn in en rond het lichaam. Deze energie kan verstoord zijn. Er kunnen blokkades zijn in de doorstroming. Iemand die een energetische interventie toepast kan deze blokkades voelen en de energie harmoniseren, en zonodig universele energie toevoegen. Dit doet de hulpverlener door: aftasten van het energieveld boven het lichaam (TT) of op het lichaam, of een combinatie daarvan (healing touch). TT en healing touch zijn decennia geleden geïntroduceerd in de VS. 

Massage

Aanraking is belangrijk voor iedereen. Massage is iedere systematische manier van aanraken die weldadig is, of de gezondheid bevordert. Binnen de verpleegkundige zorg worden alleen ontspanningsmassages uitgevoerd. Een massage van een deel van het lichaam zorgt voor ontspanning in het totale lichaam. Door een massage wordt de zorgvrager zich bewust van zijn lichaam en hoe dit voelt. Het lichaam komt tot rust. Lichamelijke en psychische klachten verdwijnen naar de achtergrond. Massage kan acceptatie, aandacht, troost geven.Bij de massage wordt dikwijls gebruik gemaakt van basisoliën met etherische olie.

Muziek

Wie houdt er niet van muziek? Iedereen kent de helende werking van de juiste muziek op het juiste moment. Muziek dient afgestemd te worden op de smaak en emoties van de zorgvrager. Muziek kan soms veel meer zeggen dan woorden… 

 

Bron: https://complementair.venvn.nl/Deskundigheid/Interventies

Artikel 2:

Basiscursus Therapeutic touch

Wat leer je in deze cursus?

Therapeutic touch is een verpleegkundige interventie, die tot doel heeft het comfort en welbevinden van de patiënt te bevorderen. Therapeutic touch (TT) is een vorm van complementaire zorg die gebaseerd is op de gedachte dat de mens behalve uit lichaam, geest en ziel, ook uit energie bestaat en dat die energie bij klachten en ziekte uit balans is. Als zorgverlener probeer je bij TT met je handen, volgens een vaste methode, het energieveld van de patiënt meer in evenwicht te brengen, zodat de energie weer vrij en symmetrisch kan stromen. Dit energieveld is overigens een verondersteld energieveld. Tot op heden is het nog niet wetenschappelijk aangetoond. De aanname dat het bestaat sluit echter wel aan bij enkele traditionele behandelwijzen. De uitvoering van TT bestaat uit een combinatie van het richten van intentie en specifieke handbewegingen. Diverse studies laten zien dat TT vooral effectief kan zijn bij angst, pijn en onrust.

Hoe leer je?

In deze vooral praktische cursus met veel oefeningen leer je de vijf stappen van de methode therapeutic touch. Ook is er aandacht voor de plaats van TT binnen de complementaire zorg, en leer je hoe je TT in verschillende situaties (rolstoel, bed, etc.) en bij diverse patiëntcategorieën kunt toepassen. Bovendien krijg je middelen in handen om goed voor jezelf te zorgen en in balans te blijven. Je krijgt advies over hoe je TT kunt implementeren binnen je eigen werksituatie en leert hoe je voorlichting over TT geeft.

Je werkt tijdens de cursusdagen regelmatig in subgroepjes en oefent ook thuis en/of in de werksituatie. Bij het afronden van de cursus heb je minimaal twintig keer zelf TT uitgevoerd en twee uitvoerige gevalsbeschrijvingen gemaakt. De cursus wordt afgerond met een praktijktoets. Huiswerkopgaven worden digitaal gemaakt via E-nursing.

 

Aan het einde van de cursus:

- heb je voldoende kennis en vaardigheid om therapeutic touch in diverse zorgsituaties zelfstandig te kunnen toepassen;

- kun je door te centeren de kwaliteit van je aandacht vergroten;

- weet je wat het belang is van het werken met intenties;

- weet je wat complementaire zorg inhoudt;

- heb je kennis genomen van het wetenschappelijk onderzoek naar TT;

- kun je TT introduceren binnen je eigen zorginstelling.

 

Voor wie is de cursus?

De cursus is bedoeld voor verpleegkundigen en verzorgenden.

Lesmateriaal:

Bij de cursus ontvang je een cursusboek. 

Docent:

Monique de Weger, fysiotherapeut en gecertificeerd docent therapeutic touch

                       Gerrie Stevenhagen, docent verpleegkunde en gecertificeerd docent therapeutic touch

Praktische informatie

Plaats 

Van Praag Instituut, Springweg 7, 3511 VH Utrecht 

Tijd 10.00 – 16.30 uur 

Prijs

         €469,50 (indien betaald door de werkgever)

                       €429,50 (indien je zelf moet betalen)

                       €409,50 (indien je zelf moet betalen en lid bent van V&VN Complementaire zorg)

 

Accreditatie

Er kunnen 36 punten behaald worden voor het kwaliteitsregister V&V / Deskundigheidsdomein.

Inschrijven

Wil je een cursus volgen? Vul dan het formulier in.

Bron: https://complementair.venvn.nl/Cursussen/Basiscursus/-Therapeutic-Touch

 

Artikel 3:

Healing Touch level 1 en 2

Wat leer je in deze cursus?

Healing Touch is een Complementaire Zorg interventie die valt onder de categorie “energetische interventies”.
Energetische interventies gaan ervan uit dat de mens ook uit energie bestaat en dat de energiebalans bij ziekte en klachten verstoord is en hersteld kan worden.

Healing Touch is als vorm van bio-veld interventie ontstaan binnen de verpleegkunde in de VS. In deze cursus komen de basisprincipes en de verschillende basistechnieken van deze vorm van complementaire zorg aan de orde.

Er is aandacht voor de opeenvolgende stappen in het Healing Touch interventie proces. Je leert verschillende basis interventies toe te passen om het humane energie systeem in balans te brengen en gericht energie te sturen. Deze interventies kunnen het zelfhelend vermogen stimuleren en het comfort verbeteren van je patiënt/cliënt. Alle vaardigheden worden een aantal keren geoefend zodat je er echt wat mee kan in de praktijk. Daarnaast oefen je de vaardigheden ook thuis. In de periode tussen de cursusdagen ga je direct aan de slag met het geleerde waardoor je gerichte vragen kan stellen en optimaal gebruik kan maken van de deskundigheid van de docent en de ervaringen van medecursisten. 

Hoe leer je?

Door theorie- en praktijklessen maar ook door het zelf ervaren en toepassen van de verschillende interventies. Daarnaast lees je thuis de bijbehorende literatuur en oefen je de vaardigheden. In diverse situaties. Hiervoor werk je met een reflectief portfolio.

Voor wie is de cursus?

De cursus kan gevolgd worden door verpleegkundigen en verzorgenden die werken met energie als complementaire zorg willen toepassen in de dagelijkse zorgverlening.

Lesmateriaal:Naast het boek “Inleiding in de Complementaire Zorg’wordt ook nog gebruik gemaakt van het Werkboeken Healing Touch 1 & 2. Deze laatste worden uitgereikt tijdens de eerste cursusdag. 

Docent:Nancy Strybol, verpleegkundige, Healing Touch therapeut, gecertificeerd Healing Touch instructeur

Bron: https://complementair.venvn.nl/Cursussen/Basiscursus/Healing-Touch

 

Artikel 4:
Snoezelen in het ziekenhuis
Waarom geen lavendelolie voor het slapengaan? In steeds meer instellingen rukt de complementaire zorg op. De vraag is wel hoever verpleegkundigen kunnen gaan....

Reiki, therapeutic touch, aromatherapie, voetzoolmassage of Bachtherapie verwacht je niet zo snel in een regulier ziekenhuis of zorgcentrum. Toch is er een toenemend aantal instellingen dat dergelijke methoden om de levensomstandigheden van patiënten en cliënten te verbeteren, al dan niet oogluikend, toestaat. Er is zelfs een speciale vereniging voor complementaire zorg, zoals deze aanvullende zorg wordt genoemd. Van daaruit proberen verpleegkundigen het woord te verbreiden.

Er zijn inmiddels zorgcentra, vooral verpleeg- en verzorgingshuizen, waar verpleegkundigen uitdrukkelijk worden uitgenodigd en zelfs geschoold in het geven van complementaire zorg. In sommige andere instellingen, zoals het Nijmeegse St. Radboud ziekenhuis, zijn zulke activiteiten juist verboden. Maar de meeste instellingen hebben geen beleidslijnen hiervoor opgesteld en daar worden de extra activiteiten van het verplegend personeel gedoogd.

Om hoeveel behandelingen het jaarlijks gaat, blijft daarom gissen, maar dat het aantal toeneemt, staat buiten kijf. Opleidingen voor complementaire zorg floreren en ook de vereniging groeit gestaag. 'Ik heb het gevoel dat het niet meer tegen te houden is', zegt Anneke Huisman, voorzitter van de Nederlandse Vereniging voor Complementaire Zorg. Ze benadrukt dat het om zorg gaat en niet om therapie.

In de moderne zorg, waar de behoeften en wensen van patiënten en cliënten meer voorop staan, ligt de basis voor complementaire zorg besloten. 'Zorg op maat', 'warme zorg' en 'snoezelen' (het aanbieden van aangename zintuiglijke prikkels) maken duidelijk dat er meer is dan alleen opereren, pillen en therapie, en dat mensen in ziekenhuizen en verpleeghuizen recht hebben op aanvullende zorg die hun (soms langdurige) verblijf zo aangenaam mogelijk moet maken.

Massage, ontspanning, muziek en koude en warme lappen behoren al lang tot de reguliere verpleging. Waarom kunnen daar geen geuren, handoplegging en reiki bijkomen? 'Als je een etherische olie inzet, kun je een futloze patiënt stimuleren of een onrustige juist doen slapen', weet Huisman. 'Voor verpleegkundigen zelf is het ook fijn dat ze iets kunnen doen om pijn te verzachten of iemand te doen ontspannen. Zij voelen ze zich vaak met de rug tegen de muur staan.'

De complementaire zorg slaat vooral aan binnen verzorgings-en verpleeghuizen, waar het accent meer op care dan op cure ligt. 'Wat maakt het uit? Als het werkt, de bewoners er gelukkiger door zijn en hun gezondheid niet wordt geschaad, heb ik er geen enkele moeite mee', zegt Jan Dekker, sectorhoofd zorg van het Zonnehuis in Zuidhorn. Daar staat men, na een experiment op twee units, op het punt de complementaire zorg op alle afdelingen in te voeren.

Nu vallen therapeutic touch en healing niet binnen de in Zuidhorn gehanteerde definitie, maar Dekker zou niet weten waarom dat niet zou veranderen. 'Je moet wel uitleggen wat je aan het doen bent, want voor de nuchtere Groningers moet het niet al te zweverig worden.'

Anneke de Bruin, zorgmanager van het verpleeghuis Anthonius IJsselmonde in Rotterdam, waar complementaire zorg wordt ingevoerd in alle tien vestigingen van de moederorganisatie KVV-Rotterdam, ziet liever geen healing. 'Het moet geen behandeling worden. De grenzen moeten goed bewaakt worden', meent ze. 'Maar aanraking, massage, geur en muziek horen bij ons in de integrale basiszorg, zoals wassen, nagels knippen en haren doen. Door geschoolde mensen die praktijklessen hebben gevolgd.'

Er is, na een onderzoek op vier afdelingen, een paar jaar overheen gegaan voor het besluit werd genomen. 'Cliënten en personeel ervoeren het als positief en het welbevinden ging erdoor omhoog. Of dat kwam door bijvoorbeeld massage of de extra aandacht, weet ik niet. Dat maakt ook niet zoveel uit. Verplegen is vaak hectisch, daarom is het goed dat je af en toe, bijvoorbeeld door een aromatherapie, wat langer tijd kunt nemen voor een één-op-één contact tussen bewoner en verzorgende.'

Dat gebrek aan wetenschappelijk bewijs was voor het Nijmeegse UMC St. Radboud reden de complementaire zorg te verbieden. Emmy Janssen, directeur staf zorg, zet uiteen dat een academisch ziekenhuis de nadruk legt op evidence based zorg.

'We hebben een enquête gehouden, waaruit bleek dat veel van wat complementair genoemd wordt, zoals massage of warme en koude compressen, al tot de reguliere verpleegzorg behoort. Slechts enkele verpleegkundigen en patiënten hadden behoefte aan andere zorg, zoals therapeutic touch, reiki of aromatherapie. Dat familieleden die geven, vinden wij geen probleem. Maar als verpleegkundigen het doen, moet je onderzoeken of het nuttig is en hen erin scholen. Dat het niet zou schaden, is voor ons onvoldoende. Wij denken ons schaarse budget beter in te kunnen zetten, dus hebben we duidelijkheid gecreëerd.'

In veel zieken- en verzorgingshuizen woedt de discussie, waarmee men liever niet in de openbaarheid treedt. 'Het ligt gevoelig', laat bijvoorbeeld de woordvoerder van het Medisch Centrum Alkmaar weten. De complementaire zorg zal zich echter uitbreiden als een veenbrand, verwacht Astrid Noorden 'de moeder' van de complementaire zorg in Nederland. Deze natuurarts heeft zich altijd sterk gemaakt voor integratie van complementaire en reguliere zorgsystemen. Iets wat ze 'totale zorg' noemt.

'Ziekenhuizen werken niet in een vacuüm. Aan de basis worden enorm veel alternatieve geneeswijzen en zelfzorggeneesmiddelen toegepast. Die kunnen ook binnen de instituties een plaats krijgen. Wat voor de een regulier is, noemt de ander alternatief', zegt ze. 'De competentie en grenzen moeten helder zijn en verpleegkundigen moeten erin geschoold zijn. Dat kan tot prachtige samenwerking met artsen leiden, tot een verrijkende gezondheidszorg.'

Noorden vindt dat te veel accent gelegd wordt op wat niet kan en te weinig op wat wel kan. 'Het is bijna onethisch om deze vormen van zorg te weigeren', zegt de natuurarts. 'Het moet niet stiekem gebeuren, het moet bespreekbaar blijven. De verpleging moet zelf haar grenzen bepalen. Ik ben blij dat het Radboud handelingen die tot de complementaire zorg behoorden nu tot de reguliere zorg rekent.'

Ziekenhuizen zullen er niet aan ontkomen samen te werken met alternatieve zorgsystemen, voorspelt Noorden. Zo niet binnen hun muren, dan toch extramuraal. 'Als je ziet hoe mensen liggen te spinnen door dit soort complementaire zorg. Je zou dat ook willen als het je oma was.'

Bron: https://www.volkskrant.nl/nieuws-achtergrond/snoezelen-in-het-ziekenhuis~b8538a2e/

Artikel 5:
Omstreden aanraking
In sommige verpleeghuizen en brandwondencentra wordt gewerkt met therapeutic touch, waarbij ‘energiebanen’ worden ‘gladgestreken’. Onomstreden is het niet.

Rustig is het bepaald niet in de foyer van congrescentrum de Reehorst in Ede. Het ochtendprogramma van de Dag van de Verzorging 2008 is net voorbij en de congresgangers – merendeels verpleegkundigen die nu zelf een dagje komen genieten van de zorg – stromen met veel gespreksstof de zalen uit. Toch is het net alsof de drukte de therapeutic touch-stand van het Van Praag Instituut niet bereikt.

‘Ga maar zitten’, zegt Martha Gommans, activiteitenbegeleider van verpleeghuis Beukenrode in Venray, waar met subsidie van het fonds Innovatieve Zorgprojecten een aantal verpleegkundigen een cursus therapeutic touch, therapeutische aanraking, volgt. ‘Dan kun je het voelen.’ Strikt genomen valt er weinig te voelen. Althans, niet fysiek. Haar handen bewegen in een gelijkmatig strijkende beweging om mijn lichaam heen, op een afstand van ongeveer 10 centimeter. Heel kort raken ze schouders en rug zachtjes aan. Niet direct wat je noemt een ontspanningsmassage. Het is meer alsof je verdwijnt in een coconnetje en er even geen ander aandachtspunt is dan de figuurtjes op het tapijt. Na een minuut of vijf strijkt Gommans langs mijn kuiten en voeten en even later is het klaar. Mijn ‘energieveld’ is ‘gladgestreken’.

Therapeutic touch (TT), dat wordt aangeboden als een vorm van aanvullende ofwel complementaire zorg, klinkt als een ideaal hulpmiddel bij stress, angst, pijn en onrust. In slechts enkele minuten kan iemand die geschoold is in therapeutic touch een patiënt helpen te ontspannen in moeilijke situaties, waarmee tegelijkertijd het ‘zelfhelend vermogen’ wordt gestimuleerd. En omdat een TT’er eerst zélf rust en stabiliteit moet vinden om therapeutic touch toe te kunnen passen (het zogeheten ‘centeren’), is dit ook voor de verzorgenden een praktische methode om niet aan zichzelf voorbij te rennen – iets wat in de zorg maar al te veel gebeurt.

Maar onomstreden is het niet. Energievelden behoren niet tot de direct waarneembare materie en zijn dus behoorlijk lastig hanteerbaar in de reguliere geneeskunde die de bewijsbaarheid van de gebruikte methoden (evidence based practice) als uitgangspunt stelt. Om die reden verbood het Universitair Medisch Centrum St. Radboud in Nijmegen in 2003 op straffe van ontslag alle vormen van complementaire zorg toen de verpleegkundigen vroegen om meer opleiding op dit terrein.

Dat onderzoekers een harde dobber aan therapeutic touch hebben, blijkt uit het recent verschenen boek Hoe evidence based is therapeutic touch? van het Van Praag Instituut in Utrecht, dat de opleidingen voor therapeutic touch organiseert. Er zijn 47 studies naar het effect van therapeutic touch onderzocht die in vaktijdschriften zijn verschenen of als promotieonderzoek zijn gedaan. Hoewel op deelgebieden positieve effecten aantoonbaar zijn, is een onomstotelijk bewijs voor het bestaan van energievelden en de manipulatie daarvan door menselijke handen niet geleverd.

Rob van Komen, verpleegkundig specialist van het Brandwondencentrum van het Maasstad Ziekenhuis in Rotterdam, werkte eind jaren negentig mee aan een uitgebreid onderzoek door het Van Praag Instituut. Eén groep patiënten kreeg voorafgaand aan de wondverzorging therapeutic touch, een controlegroep kreeg ‘gewone’ aandacht. Er werd op bepaalde punten aangetoond dat de groep met therapeutic touch minder last van pijn had, maar door logistieke problemen tijdens het onderzoek bood de studie als geheel te weinig wetenschappelijk aanvaardbaar bewijs. Voor Van Komen is dat geen reden therapeutic touch níet toe te passen. ‘Ik word er altijd een beetje boos van. Als je merkt dat een patiënt zich beter voelt en daardoor met minder pijn en angst de wondverzorging ondergaat en dus ook beter herstelt, dan ga je toch niet over evidence praten?’ Bovendien, vindt Van Komen, is er in de verpleegkunde maar een klein deel waarin evidence een rol speelt. De rest is zorg waarvoor je inzicht moet hebben, moet kunnen voelen, ervaren en beleven met de patiënt. Dat gaat om basale dingen als in de gaten hebben dat een nachtkastje te ver van het bed staat en de patiënt er niet bij kan. ‘Een holistische visie heeft in de zorg een heel praktische kant.’

‘Natuurlijk werkt therapeutic touch, daar kun je donder op zeggen’, zegt Jan Swinkels, psychiater en hoogleraar richtlijnenontwikkeling zorg bij het AMC in Amsterdam. ‘Lichaam en geest zijn met elkaar verbonden, en inbeelding is een van de krachtigste mechanismen die we kennen. Ook bij genezing. Als jij denkt dat je door het gladstrijken van energievelden beter wordt, kan je autonome zenuwstelsel tot rust komen en dat bespoedigt je herstel.’

Alleen wil dat nog niet zeggen dat de verklaring over de energieën klopt. Neem Franz Mesmer, zegt Swinkels. De grondlegger van het magnetisme beweerde dat hij kon genezen met ijzeren staven en toen die ongemerkt werden verwisseld met houten staven die aan de buitenkant op de ijzeren leken, werkte het net zo goed. ‘Het helpt, maar het werkt niet’, concludeert Swinkels. ‘Althans, het werkt niet op de manier waarop wordt beweerd dat het werkt.’

Hij zal daarom niet gauw een richtlijn ontwikkelen voor toepassing van therapeutic touch of andere vormen van complementaire en alternatieve zorg. ‘Er zit een gevaarlijke kant aan als je dit soort theorieën over stralingen en energieën veralgemeniseert. Binnen een mum van tijd heb je excessen met mensen die beweren dat ze daadwerkelijk kwalijke stoffen met magneten uit je lichaam trekken, of dat ze een lekkend aura hebben geplakt. Eeuwenlang was het zo dat je meer kans had op overlijden wanneer je naar de dokter ging, dan wanneer je thuisbleef. Daarom is aantoonbaarheid nu de basis van de reguliere geneeskunde.’

Alleen is dat niet de alfa en omega van de zieke mens. ‘Zo’n 50 procent van de mensen die een ziekenhuis bezoeken, gaat zonder diagnose naar huis’, aldus Swinkels. ‘Hebben die mensen dan niks? Zeker wel. Ze zijn eenzaam, ze hebben werkstress, ze hebben verdriet. Het lichaam reageert daar op, want dat is gemaakt om in contact te staan met de omgeving en als die omgeving niet goed is, ontstaan er klachten. Maar geneeskunde gaat over ziekten en niet over klachten, dus komen er allerlei vormen van alternatieve behandelingen die dingen beter maken die officieel buiten de reguliere geneeskunde vallen.’

Dat betekent dus niet dat je allerlei hocus pocus de geneeskunde moet binnenhalen, maar dat in de geneeskunde de aandacht voor algemeen menselijke klachten onderdeel moet zijn van professioneel gedrag en dat, stelt Swinkels, de geneeskunde dus ook alle aspecten van menselijkheid moet tonen: compassie, stimuleren van levensmoed en gezond verstand. Dit is minstens zo belangrijk als de vakmatige kennis en kunde.

Zou dat dan ook betekenen dat als de reguliere geneeskunde deze drie aspecten van menselijkheid in voldoende mate zou hebben, er geen alternatieve en complementaire zorg meer nodig zou zijn?

Even is het stil. ‘Dat klopt’, zegt Swinkels. ‘Die stelling durf ik wel aan.’

Bron: https://www.volkskrant.nl/nieuws-achtergrond/omstreden-aanraking~b757567d/

Eigen meningen over energetische interventies

Angela:
Zelf heb ik nog nooit gezien in de zorg dat er energetische interventies worden toegepast bij cliënten. Deze interventies hebben vooral te maken met energievelden in en rond het lichaam. Er kunnen hierin blokkades zijn en deze blokkades kunnen geharmoniseerd worden door energetische interventies, zoals therapeutic touch en healing touch. Zelf geloof ik hier niet echt in, misschien ben ik hier dan ook wel wat te ‘nuchter’ voor. Zelf vindt ik dit te zweverig en ik geloof ook niet dat dit zou kunnen helpen. Ook ben ik dit nog nooit tegen gekomen in de zorgverlening. Misschien als ik het een keer tegenkom, kijk ik er misschien wel anders tegenaan dan dat ik er nu naar kijk.

Julia:
Mijn mening over energetische interventies is dat het naar mijn idee iets is wat je als verpleegkundige goed kan toepassen in de zorg. Het nadeel is dat ik er zelf niet in geloof en het te zweverig vind. Ik zou het zelf dus ook niet toepassen. 

Winanda:

Zelf vind ik dat energetische interventies zoals acupunctuur helpen, maar wel als erg beangstigend ervaren kunnen worden door de cliënt. Ook kunnen de therapieën pijnlijk zijn, wat een afkeer geeft voor deze soort therapie. Ik vind dat je energetische interventies alleen kunt gebruiken wanneer er goede begeleiding vooraf en na tijd gegeven wordt.